Daily Archives 7 października 2015

Wpływ snu na przechowanie czynności wyuczonych bezpośrednio przed snem. Zgodnie z teorią retroakcji, nie powino się w ogóle nic zapominać podczas okresu kompletnej bezczynności, a tylko bardzo mało podczas snu. Tę hipotezę poddali eksperymentalnemu sprawdzeniu Jenkins i Dallenbach (1924) i uzyskali dane, które ją rzeczywiście potwierdziły. Sen, następujący możliwie szybko po uczeniu się, wyraźnie sprzyjał lepszemu przechowaniu materiału. Dwaj studenci, z którymi przeprowadzali oni badania, uczyli się na pamięć szeregów po 10 zgłosek bezsensownych do kryterium jednego bezbłędnego powtórzenia. Przechowanie sprawdzono później metodą zachowanych członów. Czas pomiędzy uczeniem się a sprawdzeniem badani spędzali albo na normalnych codziennych zajęciach, albo śpiąc. Przeciętny procent przypominanych sobie zgłosek po różnym czasie był następujący:

Każdy, kto ćwiczył na ergografie – albo w ogóle wykonywał jakąś czynność prowadzącą do silnego zmęczenia – wie, że po pewnym czasie dochodzi się do stanu, w którym kontynuowanie pracy po prostu „boli” (Woodworth, 1903). Co prawda, jak na to zwrócił uwagę Robinson (1934), u badanego, który nie przerywa pracy na ergografie, ból w dalszym stadium przechodzi w odrętwienie. Jednakże impulsy hamulcowe mogą mimo to nadal płynąć z mięśnia do niższych ośrodków. Można nawet przytoczyć pewne fizjologiczne dane świadczące, że takie hamowanie odruchu rzeczywiście zachodzi (Matthews, 1933: Seyffarth, 1940). Impulsy hamulcowe prawdopodobnie mają swe źródło w zmianach chemicznych zachodzących w mięśniach podczas zmęczenia: może wywołuje je nadmierne nagromadzenie produktów rozpadu, przekonano się bowiem, że impulsy te nasilają się, gdy zmusić mięsień do skurczów przy obniżonym krążeniu.