Metoda zachowanych członów – dalszy opis

Urywek złożony ze 100 sióiu, stanowiący logiczną całość, podzielony na poszczególne „myśli” czy jednostki znaczeniowe, w celu umożliwienia oceny według metody członów zachowanych Niedźwiedź / przelazłszy przez płot / na podwórko, / gdzie trzymano pszczoły, / zaczął od razu ł rozbijać ule / i kraść pszczołom / miód /. Na to pszczoły, / żeby pomścić swą krzywdę, ł zaatakowały go / całym rojem / i chociaż były za słabe, / żeby przebić / jego grubą skórę, / to jednak tak bardzo pokłuły I swymi małymi / żądłami I jego oczy / i nos, / że aż, nie mogąc wytrzymać / dokuczliwego bólu, / sam pazurami / darł sobie skórę, / na łbie / ponosząc w ten sposób surową / karę / za krzywdę, / jaką wyrządził pszczołom / niszcząc / ich woskowe plastry.

Oprócz wspomnianej wyżej trudności metoda ta ma jeszcze jeden brak. Mianowicie za jej pomocą nie zawsze udaje się zmniejszyć całość przechowanego materiału, gdyż badamy tu raczej człony przypomniane niż przechowane. Osoba badana nieraz jest przekonana, że pamięta pewne elementy eksponowanego materiału, choć w danym momencie nie może ich sobie przypomnieć, a co więcej, słuszność jej przekonania często

W przekładzie na język polski, przy zachowaniu liczby i charakteru poszczególnych „myśli”, urywek zawiera tylko 80 słów. (Przyp. tłum.). potwierdza fakt, że później rzeczywiście przypomina ona sobie owe brakujące elementy (str. 417).

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>