Monthly Archives Październik 2015

Sylogizmy jako problemy stosowane w badaniach nad rozumowaniem

Sylogizm składa się z dwóch przesłanek i wniosku. Każde zdanie zawiera po dwa terminy, jednakże cały sylogizm ma nie cztery, tylko trzy terminy, ponieważ „termin średni”, za- warty w obu przesłankach, nie występuje we wniosku. Termin średni służy za pomost pomiędzy oboma pozostałymi terminami lub za wiążące je ogniwo. W pierwszej przesłance występuje on w połączeniu z jednym terminem, a w drugiej – z drugim, następnie zaś pomijamy go, tak że we wniosku pozostają tylko tamte dwa, połączone w jedno zdanie. Jednakże przechodzenie od przesłanek do wniosku przez eliminację terminu średniego jest logicznie poprawne tylko pod pewnymi warunkami. Rozpatrzmy na przykładach następujący sylogizm, w którym litera M oznacza termin średni: każde X jest iii, każde Y jest M, a więc każde X jest Y.

więcej

Wpływ objętości materiału na jego przechowanie

Eksperymentatorzy zgodni są co do tego, że kiedy wyuczyć się dwu porcji materiału, jednej dłuższej a drugiej krótszej, do tego samego kryterium: jednego poprawnego wyrecytowania (czy dwóch recytacji), materiał dłuższy będzie przechowywany lepiej. Już pierwsze badania, które na ten temat przeprowadził Ebbinghaus, dały zasadniczo takie same wyniki jak prace późniejszych eksperymentatorów. Ebbinghaus uczył się szeregów różnej długości, a następnie po 24 godzinach uczył się ich ponownie. Procent powtórzeń zaoszczędzonych przy ponownym uczeniu się był następujący:

więcej

Zgłoski bezsensowne cz. II

W krajach, w których językiem panującym jest język angielski, psychologowie zakładali zwykle, że zgłoski nie mogą stanowić sensownych słów i że muszą się składać tylko z trzech liter. Te dwa założenia oraz fakt, że w języku angielskim mamy wiele słów jednozgłoskowych, poważnie ograniczają liczbę możliwych zgłosek bezsensownych, ponieważ zaś w angielszczyźnie występuje tylko sześć samogłosek, nie potrafimy przestrzegać pierwszej reguły Mullera i Schumanna. Nie możemy również używać prostych dźwięków spółgłoskowych, którym odpowiadają dwie litery, jak ch, sh, th. Poza tym wydawało się, że należy unikać takich zgłosek, które mimo że nie stanowią sensownych słów w poprawnym pełnym brzmieniu, to jednak łatwo mogą je sugerować,

więcej