Metoda podpowiadania i antycypacji

Metoda ta stanowi pewną modyfikację omówionej wyżej metody uczenia się. Cel wprowadzonych tu zmian, różniących tę metodę od właściwej metody uczenia się, jest dwojaki: usunięcie niepewności co do tego, kiedy O już nauczył się szeregu i prześledzenie, jak przebiega proces uczenia się. Badanie tą metodą wygląda następująco: Po jednorazowej lub kilkakrotnej ekspozycji szeregu O próbuje wyrecytować go z pamięci. Gdy tylko O dłużej się waha, E podpowiada mu następny element, a jeśli się pomyli, poprawia go. Szereg przerabia się w ten sposób, raz po raz dopóty, aż osoba badana wyrecytuje go bezbłędnie bez podpowiadania. Metoda ta jest szczególnie wygodna, kiedy przy badaniu używa się mnemometru (patrz niżej), który eksponuje materiał sukcesywnie, element po elemencie: jeżeli O nie przypomni sobie elementu, zanim zdąży się on pojawić w okienku, maszyna mu „podpowie”. W ten sposób mnemometr wykonuje większą część pracy za eksperymentatora, któremu pozostaje tylko rejestrowanie odpowiedzi badanego.

Wyniki można oceniać kilkoma sposobami. Tak samo, jak przy normalnej metodzie uczenia się, można jako miary używać tu łącznego czasu lub łącznej liczby prób, potrzebnych badanemu do osiągnięcia danego kryterium. Bardziej specyficzną dla tej metody miarą jest liczba określająca, ile razy trzeba było badanemu podpowiedzieć, zanim osiągnął on wymagane kryterium. Ten sposób oceny uczenia się na pamięć przypomina ocenianie uczenia się labiryntu na podstawie liczby błędów, jakie popełnił badany, zanim wyuczył się labiryntu.

Zaletą tej metody jest również to, że dostarcza ona wyników ilościowych – czy to w kategoriach liczby błędów, czy podpowiadań, czy też elementów antycypowanych poprawnie – dla każdej próby oddzielnie, umożliwiając w ten sposób wykreślenie krzywej uczenia się dla szeregu jako całości. Poza tym przy metodzie tej można prześledzić postępy w uczeniu się każdego poszczególnego elementu szeregu: widzimy, kiedy badany odtworzył dany element po raz pierwszy i czy, raz go opanowawszy, zatrzymał go już w pamięci na stałe.