Wpływ podobieństwa reakcji na transfer

Tutaj w zadaniu 1 i w zadaniu 2 podaje się te same bodźce, ale żąda się od osoby badanej różnych odpowiedzi, z tym że nowe odpowiedzi w zadaniu 2 muszą być mniej lub bardziej podobne do starych z zada-

Bodźce i reakcje w obrębie każdej pary nie pozostawały w żadnym związku treściowym. Po wyuczeniu się przez osoby badane szeregu złożonego z 12 takich par do kryterium 7 poprawnych odpowiedzi badanym eksponowano drugą listę, w której przymiotniki-bodźce były te same, zaś przy- miotniki-reakcje przyporządkowano do nich nowe, ale treściowo w różnym stopniu podobne do reakcji poprzedniego szeregu, zgodnie z uprzednio opracowaną przez Haage- na (1949) skalą podobieństwa. Oznaczone na osi odciętych jednostki skali podane są jedynie w przybliżeniu. Poniżej przytaczamy próbki par z różnych szeregów, ułożone według wzrastającego podobieństwa K

Badani uczyli się drugiej listy do tego samego kryterium co i pierwszej. Za miarę transferu przyjęto procent zaoszczędzonych prób. (Oszczędność przy szeregu drugim, identycznym z pierwszym, podano na wykresie tylko w przybliżeniu) . Badania przeprowadzono z 24 osobami, z których każda brała udział we wszystkich wariantach: w celu wyeliminowania wpływu różnic indywidualnych, wprawy i ewentualnych nierówności w stopniu trudności różnych list, kolejność podawania ich badanym poddawano rotacji

dzie o oszczędność przy podobieństwie obu szeregów równym 0. {Przyp. red.) nia 1. Jak to przedstawia lewa połowa rysunku 24-10, zadanie 1 będzie obejmować szereg złożony z jednostek Sj-R zaś zadanie 2 – szereg złożony z jednostek Sj-R2, przy czym owe R2 powinny być w rozmaitym stopniu różne, poczynając od zupełnie niepodobnych do R1: a kończąc na identycznych z Ri. W miarę wzrastania podobieństwa R2 do R1 wpływ transferu powinien się zmieniać z ujemnego na coraz bardziej dodatni. Jako reakcji o różnym stopniu podobieństwa można w eksperymencie tego typu użyć, na przykład, słów o mniej lub bardziej podobnym znaczeniu, jak to wyjaśniono bardziej szczegółowo w podpisie do rysunku 24-13. Wyniki eksperymentu faktycznie wykazują przewidziany gradient, jednakże wpływ transferu był przy wszystkich reakcjach dodatni, natomiast transfer ujemny przy nowych reakcjach zupełnie niepodobnych, do starych nie wystąpił. Należy jednak pamiętać, że ujemny wpływ transferu w czystej formie w ogóle trudno otrzymać, prawdopodobnie z powodu, o którym mówimy w przypisie do poprzedniego rysunku.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>