Daily Archives 10 lipca 2017

Pomiar transferu a teoretyczna krzywa uczenia się. Równanie, które wprowadziliśmy w rozdziale o motywacji (strona 210-214), może okazać się użyteczne dla analizy i pomiaru transferu. Weźmy do tego celu tę jego postać: = (i-u)” {Z-A).

N gdzie N = całkowita liczba bodźców w próbie sprawdzającej na rozpo- znanie (to jest stare + nowe), „poprawne” = liczba odpowiedzi popraw- nych na wszystkie bodźce, a „fałszywe” = liczba fałszywych odpowiedzi na wszystkie bodźce. Ocena „poprawne” obejmuje więc odpowiedzi „tak” na bodźce stare i odpowiedzi „nie” na bodźce nowe, a „fałszywe” – odpowiedzi „nie” na bodźce stare i odpowiedzi „tak” na bodźce nowe. Można by właściwie równie dobrze ograniczyć się tylko do obliczenia łącznego procentu odpowiedzi poprawnych. Ponieważ w przypadku czystego zgadywania (tzn. gdyby badany w ogóle nic nie pamiętał i nie rozróżniał starych bodźców od nowych) powinnyby one stanowić 50 procent wszystkich odpowiedzi, należałoby po prostu, za pomocą normalnego wzoru na SDp, przyjmując za p 0,50, określić, w jakim stopniu wiarygodna jest nadwyżka wyniku faktycznie uzyskanego w stosunku do tych 50 procent.